Artroza - choroba zwyrodnieniowa stawów. Artroza spowodowana jest naturalnym starzeniem się układu kostno-stawowego. Zmiany zwyrodnieniowe powstają na skutek "zużywania" się lub urazu chrząstki stawowej. Choroba ta ma charakter niezapalny, co oznacza że jej patogenezą jest uszkodzenie stawu, a dopiero w wyniku tego może pojawić się wskutek zaburzeń metabolicznych np. niedoczynności tarczycy. Rozróżniamy 4 stopnie uszkodzenia chrząstki stawowej (chondromalacji) wg skali Outerbridge: Stopień I. powierzchowne uszkodzenie i rozmiękanie chrząstki. Stopień II. uszkodzenie głębsze do 50% grubości chrząstki. Stopień III. uszkodzenie o głębokości większej niż 50 • Rzepka jest mała płaską kością ograniczającą od przodu staw kolanowy. • Kości goleni: • Szkielet kostny goleni stanowią kość piszczelowa i kość strzałkowa. • Kość piszczelowa jest kością długą, ma trzon, koniec bliższy i koniec dalszy. Staw kolanowy na modelu przedstawiającym: Strzałka. Kość piszczelowa. Rzepka. Kość udowa. Ścięgno rzepki. Łąkotka wewnętrzna i zewnętrzna. Staw kolanowy przedstawiony w oryginalnej wielkości umieszczony jest na białej podstawie z tworzywa sztucznego ze statywem. Staw kolanowy jest ruchomy, model umożliwia więc wyjaśnienie AP oznacza przedni do tylny, co oznacza, że obraz jest skierowany od przodu do tyłu stawu kolanowego. 5 Obustronne prześwietlenie kolana. Wykonuje się prześwietlenie boczne, aby zobaczyć staw kolanowy z boku. Podczas gdy prześwietlenie AP wygląda od przodu do tyłu stawu kolanowego, widok boczny wygląda z boku stawu. Jest to rodzaj medycznego asortymentu, który ma za zadanie stabilizować staw kolanowy i wzmacniać jego leczenie. W zależności od tego jaki jest uraz mniejszy czy większy lekarz specjalista zaleca noszenie ortez lub stabilizatorów. Ortezy i stabilizatory nie są tym samym asortymentem chociaż bardzo często ich nazwy są mylone i . Opisz znaczenie rzepki. 1 answer 0 about 10 years ago Nie wiem o którą chodzi... :P xD Rzepka jest to płaska, trójkątna kość stawu staw kolanowy i wzmaga siłę działania mięśnia. Położona do przodu od dolnego, końca kości ona przednią i tylną powierzchnię, trzy brzegi i wierzchołek. Rzepa – podgatunek kapusty polnej, należący do rodziny kapustowatych. W Polsce jest rośliną uprawną, ale występuje także w postaci zdziczałej. ewcia1726 Newbie Odpowiedzi: 4 0 people got help Najnowsze pytania w kategorii Biologia Staw kolanowy to bardzo ważny element w Twoim ciele, który jest odpowiedzialny za utrzymanie prawidłowej postawy i pozwalający być mobilnym. Ze względu na liczne obciążenia, jakie na niego spadają, często może ulec nadwyrężeniu, dlatego też warto znać parę podstawowych ćwiczeń wzmacniających ten staw. Poznaj ćwiczenia stabilizujące staw kolanowy − mięśnieUrazy, kontuzje i problemy z bólem kolan to bardzo powszechne dolegliwości, które pojawiają się często nawet u młodych i sprawnych fizycznie osób. Kontuzje często wynikają z osłabienia stawów kolanowych, nadwagi, złych nawyków czy nieodpowiednich wzorców ruchowych i nieodpowiedniego przygotowania do cięższych treningów. Staw kolanowy posiada cały zestaw mięśni, które odpowiadają za jego stabilizację. Podstawą wzmacniania kolan są ćwiczenia, które mają wzmocnić mięśnie wokół stawu kolanowego i skupiają się na mięśniu dwugłowym i czworogłowym właśnie one w znacznej mierze poprawiają funkcjonowanie stawu. Ćwiczenia wzmacniające stawy kolanowe mają przede wszystkim poprawić stabilizację stawu i utrzymać jego odpowiedni zakresu wzmocnić stawy kolanowe?Istnieje parę zaleceń, które pomogą Ci utrzymać kolana w dobrej kondycji. Przede wszystkim warto jest pilnować odpowiedniej wagi ciała. Dodatkowe kilogramy dokładają obciążenia stawom. Jeśli masz pracę stojącą, pamiętaj o zmianie pozycji, chociaż podczas przerwy. Dobrze jest wtedy usiąść i spróbować zginać i rozprostowywać nogi. Pomoże to lepiej odżywić chrząstkę stawową i rozprostować obuwie także pomoże Ci zachować stawy kolanowe w lepszej formie. Kolana nie lubią butów na obcasie. Noszenie wysokiego obuwia sprawia ze kolano jest dużo częściej przygięte niż przy butach na płaskiej poprawić kondycje stawów kolanowych oprócz stosowania zdrowej i zbilansowanej diety warto też wykonywać ćwiczenia wzmacniające mięsnie. Ćwiczenia te nie powinny sprawiać bólu, ani powodować dyskomfortu. Najlepsze efekty można uzyskać wykonując je regularnie, przez dłuższy okres wzmacniające staw kolanowyJednym z ćwiczeń, które poprawi ruchomość stawu kolanowego jest zgięcie nogi w pozycji leżącej i przesuwanie leżącej na podłodze pięty w stronę pośladka, a następnie powracanie do pozycji wyjściowej (leżąc płasko na plecach).Innym ćwiczeniem, które poprawi zakres ruchu kolana jest zginanie kolan w pozycji leżącej, tym razem na brzuchu. Zgiętą nogę dobrze jest przytrzymać chwile ręką (parę sekund), żeby wspomóc rozciąganie mięśni, a następnie wykonać ruch na drugą nogę. To pomoże Ci dobrze rozciągnąć mięśnie innym ćwiczeniem, również przeznaczonym do wykonywania w pozycji leżącej na brzuchu, jest zginanie skrzyżowanych nóg (nogi są skrzyżowane na wysokości stóp – jedna stopa opiera się o drugą). Stopa kończyny znajdującej się od dołu powinna lekko dociskać drugą kończynę, pogłębiając tym samym ruch. Kolejnym ćwiczeniem będzie uginanie kolana w pozycji siedzącej. W pozycji siedzącej oprzyj stopę jednej nogi o drugą i prostuj kolano nogi, która jest na spodzie. Stopą opierającą się (znajdującą się na zewnątrz) można stawiać lekki opór, co zwiększy wydajność również zadbać o rozciągniecie mięśni tylnych uda. Stań na jednej nodze, a drugą połóż wyprostowaną na łóżku. Następnie wykonuj ruch odwodzenia i przywodzeni stopy kończyny leżącej. W momencie przywodzeni palców u stopy do przodu, przytrzymaj parę sekund. Poczujesz wtedy rozciąganie się mięśni z tyłu ćwiczenie wykonuje się siedząc na piętach. Polega ono na wyprostowaniu jednej nogi i siedzeniu na drugiej. Jeśli to możliwe dobrze jest spróbować lekko odgiąć plecy do tyłu podczas prostowania nogi do przodu i utrzymać pozycje kilka sekund, a następnie przechylić grzbiet do przodu i również wytrzymać tak kilka wszystkie tego typu ćwiczenia wykonuje się kolejno, na jedną i drugą nogę i powtarzaj kilkukrotnie. Ważne jest, żeby nie wykonywać ćwiczeń na siłę i w momencie wyczucia jakichkolwiek oporów czy bólu nie kontynuować ćwiczenia. Urazy stawów kolanowych to schorzenia, które dotykają przede wszystkim osób aktywnych fizycznie, a dokładniej uprawiających sport kontaktowy, piłka nożna, siatkówka, koszykówka. Głównymi objawami towarzyszącymi urazom są: ból, uczucie uciekania kolana czy obrzęk stawu kolanowego. Jak wygląda diagnostyka oraz leczenie urazów stawów kolanowych? Staw kolanowy jest jednym z największych i najbardziej skomplikowanych stawów w organizmie człowieka. Łączą się z nim trzy kości: udowa, piszczelowa oraz rzepka. Staw zapewnia dwie zupełnie różne właściwości – z jednej strony dużą ruchomość w wielu płaszczyznach a z drugiej stabilność. Ze względu na swoją specyfikę staw kolanowy jest szczególnie narażony na uszkodzenia. Urazy kolana występują coraz częściej i zawsze powinny być traktowane poważnie, gdyż ich leczenie należy do trudnych zadań i nie zawsze zapewnia pełny powrót do sprawności. Staw kolanowy - budowa Staw kolanowy łączy dwie duże kości długie: udową, piszczelową. Zobacz wideo: Operacja kolana - endoskopowa czy tradycyjna? Pokryte są one grubą warstwą chrząstki stawowej, która umożliwia swobodne przemieszczanie się kości między sobą. Pomiędzy kośćmi znajdują się dwie płytki z twardej, ale jednocześnie elastycznej chrząstki – tzw. łąkotki stawowe. Mają one wyjątkową odporność na urazy, dzięki idealnemu dopasowaniu do powierzchni stawowych. Pełnią rolę amortyzatora, dzięki nim przy zeskoku kości udowa i piszczelowa nie uderzają bezpośrednio o siebie. Wewnątrz stawu znajdują się bardzo silne pasma włókien wzajemnie się krzyżujących - tzw. więzadła krzyżowe. Ich zadaniem jest zapobieganie wysuwaniu kości piszczelowej do przodu lub do tyłu. Dzięki nim chód jest płynny, ekonomiczny i elementy składowe kolana nie ulegają przedwczesnemu zużyciu. Od wewnątrz staw wzmacnia więzadło poboczne przyśrodkowe, natomiast od zewnątrz więzadło poboczne boczne. Urazy stawów kolanowych - kogo dotykają najczęściej? Mimo że staw kolanowy jest największym i najbardziej wzmocnionym stawem człowieka, jego urazy stanowią od 15 do 30% wszystkich obrażeń ciała. Urazy te najczęściej dotyczą osób czynnie uprawiających sport, głównie sport kontaktowy: piłka nożna, siatkówka, koszykówka, piłka ręczna, hokej, tenis, bieganie, narciarstwo, snowboard. Uszkodzenia zwykle są wynikiem zderzenia graczy lub nadmiernych ruchów wykraczających poza fizjologiczny zakres. Staw kolanowy - najczęstsze urazy Do najczęstszych urazów stawu kolanowego należą: uszkodzenia więzadeł stawu, uszkodzenia łąkotek, uszkodzenia chrząstki stawowej. Są najczęściej wynikiem ruchów skrętnych. Najczęstszym typem urazu jest uderzenie kolana od strony zewnętrznej. Uszkodzeniu ulega głównie więzadło poboczne przyśrodkowe, czasem przy dużej sile urazu łąkotka przyśrodkowa oraz więzadła krzyżowe. Uderzenie stawu od strony wewnętrznej powoduje zerwanie więzadła pobocznego bocznego, oraz uszkodzenie więzadeł krzyżowych. Bardzo częsty jest także uraz skrętny bez kontaktu (narciarze, snowboardziści). Uszkodzeniu wtedy ulegają więzadła – najczęściej krzyżowe przednie oraz łąkotki – najczęściej przyśrodkowa. zdrowie Ból gardła przy przełykaniu – przyczyny, domowe sposoby Przeczytaj artykuł Urazy stawów kolanowych - powikłania Skutkiem uszkodzeń więzadeł stawu kolanowego często jest niestabilność kolana. Jest to stan, w którym kolano posiada nadmierną ruchomość w stosunku do normy. Liczba możliwych płaszczyzn, w których staw jest niestabilny zależy od siły urazu i od liczby zerwanych struktur więzadłowych. Lekarze wyróżniają niestabilności proste, gdy uszkodzeniu ulega jedno więzadło oraz złożone powstałe w wyniku uszkodzenia dwóch lub większej liczby więzadeł kolana. Często rozpoznanie niestabilności bezpośrednio po urazie jest niezwykle trudne. Spowodowane jest to dużą bolesnością, często występowaniem obrzęku lub krwiaka w kolanie. Nie rozpoznanie zaś uszkodzenia więzadeł często prowadzi do przewlekłej niestabilności kolana, a w dalszym etapie do wtórnych uszkodzeń pozostałych wewnętrznych struktur kolana. Objawy uszkodzenia więzadeł kolana: Ból – najsilniejszy i najważniejszy objaw, ale często bardzo mylny. Okazuje się, bowiem że im większe uszkodzenie struktur kolana, tym ból jest mniejszy (przerwanie włókien nerwowych). Ból zwykle nasila się przy próbie ruchu i obciążenia kolana. Trzask słyszalny w momencie urazu (najczęściej świadczy o uszkodzeniu więzadeł krzyżowych - uszkodzenie więzadeł pobocznych lub torebki stawowej nie daje efektu trzasku). Uczucie uciekania kolana - przy postawieniu stopy na nierównym terenie, lub przy uprawianiu sportu kolano "ucieka" powodując gwałtowny, najczęściej bardzo bolesny przeskok. Bolesność uciskowa w miejscu uszkodzenia (zwykle wyczuwana od zewnątrz lub od środka kolana – świadczy zazwyczaj o uszkodzeniu więzadła pobocznego). Obrzęk stawu kolanowego – krwawy wysięk świadczy zwykle o uszkodzeniu struktur wewnątrzstawowych – więzadeł krzyżowych lub torebki stawowej. Krwiak podskórny w miejscu urazu (siniak). Urazy stawów kolanowych - diagnostyka Po każdym urazie stawu kolanowego należy udać się do lekarza (najlepiej lekarza ortopedy lub chirurga). Należy szczegółowo powiedzieć lekarzowi o zdarzeniu, o ograniczeniach ruchu i ewentualnej niestabilności kolana oraz innych objawach. Lekarz dokładnie zbada staw oraz w zależności od wskazań wykona szereg dodatkowych badań: szczegółowe testy ruchowe, punkcja stawu, badanie RTG, rezonans magnetyczny, tomografia komputerowa, usg stawu artroskopia stawu. Urazy stawów kolanowych - leczenie Postępowanie lecznicze zależy od bardzo wielu czynników, liczby uszkodzonych więzadeł, czy uszkodzenia są wewnątrz czy zewnątrzstawowe, a także od wieku, stopnia aktywności fizycznej pacjenta. W zależności od objawów i rodzaju uszkodzeń lekarz podejmuje różne decyzje terapeutyczne. Częściowe uszkodzenie więzadła pobocznego można leczyć zachowawczo przez unieruchomienie i odpowiednią rehabilitację. Pomocny jest ochraniacz na kolano z bocznymi wzmocnieniami zastępujący uszkodzone więzadła i zapobiegający urazom dodatkowym. Jednak w przypadku całkowitego rozerwania więzadło poboczne należy naprawić chirurgicznie. Uszkodzenie więzadeł krzyżowych - leczenie Całkiem inne podejście obowiązuje przy uszkodzeniach więzadeł krzyżowych, gdzie możliwość pierwotnej naprawy występuje sporadycznie. Najczęstszym leczeniem niestabilności kolana wynikającej z uszkodzenia więzadeł krzyżowych - jest odtworzenie więzadła, czyli jego rekonstrukcja. W ramach NFZ przeprowadzenie operacji rekonstrukcji jest możliwe, lecz wiąże się z długim oczekiwaniem w kolejce. Tymczasem zabieg jest niezbędny dla sportowców oraz osób młodych z dużą potrzebą ruchu. W prywatnych klinikach cena rekonstrukcji więzadeł krzyżowych waha się pomiędzy 11-15 tysięcy złotych. Zabieg przeprowadza się zazwyczaj dwuetapowo. Pierwszym jest badanie artroskopowe, którego celem jest rewizja stawu oraz usunięcie zerwanego więzadła (szczegółowy opis zabiegu poniżej). Drugim etapem jest zastąpienie zerwanego więzadła elementem zastępczym. Urazy stawów kolanowych - rekonstrukcja więzadeł W większości przypadków używa się naturalnych materiałów biologicznych pobranych z ciała operowanego pacjenta (zazwyczaj fragmentu ścięgna mięśnia czterogłowego uda lub więzadła rzepkowego). Rzadziej ortopedzi stosują materiały biologiczne pobrane ze zwłok lub materiały sztuczne. Pobrany materiał po odpowiednim przygotowaniu za pomocą specjalnych śrub przymocowuje się do kości. Śruby te są wykonane z tytanu lub materiału biowchłanialnego. Pierwsze należy usunąć po upływie około 2 lat od operacji, drugie ulegają całkowitemu rozpuszczeniu w organizmie. Hospitalizacja związana z zabiegiem trwa zazwyczaj około 5-7 dni. Po zabiegu kończynę unieruchamia się w opatrunku gipsowym na kilka tygodni. Już w pierwszej dobie po operacji rozpoczyna się rehabilitacja stawu. Początkowo polega ona na wielokrotnym napinaniu odpowiednich mięśni poprzez np. unoszenie i opuszczanie kończyny czy pracę ze specjalną piłką. Z biegiem czasu program rehabilitacji rozszerza się na ćwiczenia na rowerku, zajęcia na basenie, ćwiczenia ze specjalna gumą (tzw. taśma theraband). Tylko zajęcia prowadzone przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę gwarantują powrót sprawność kolana. Po około 3 miesiącach od zabiegu pacjent wraca do codziennej umiarkowanej aktywności. Uprawianie czynnego sportu jest możliwe po upływie minimum 12 miesięcy od przeszczepu. Rekonstrukcja więzadeł stawu kolanowego - skuteczność Szacuję się, że zabieg rekonstrukcji więzadeł stawu kolanowego ma około 90% skuteczności. Duże znaczenie ma tutaj stan ogólny stawu kolanowego i inne kontuzje, które mogły towarzyszyć zerwaniu więzadła krzyżowego, np.: uszkodzenie łąkotki przyśrodkowej, uszkodzenie więzadła pobocznego piszczelowego. Sportowcy zazwyczaj wracają do czynnego uprawiania swoich dyscyplin, lecz choroba ma tendencję do nawracania. Łąkotka - co to jest? Łąkotki są to struktury zbudowane z tkanki chrzęstno włóknistej o kształcie miseczek. Łąkotka boczna jest nieco ruchoma i poddająca się ruchom stawu, przez co jest mniej podatna na urazy. Łąkotka przyśrodkowa jest natomiast mało ruchoma i bardziej narażona na urazy przeciążeniowe. Łąkotki ulegają uszkodzenia głównie przez dwa typy urazów: Urazy skrętne kolana, które są najczęściej występującym typem urazów. Zdarzają się głównie w sportach kontaktowych oraz narciarstwie. Zazwyczaj uszkodzenie łąkotki jest połączone z uszkodzeniem więzadeł kolana i chrząstki stawowej. Urazy przeciążeniowe w których uszkodzenie łąkotki jest skutkiem powtarzających się przeciążeń stawu oraz mikrourazów. Często dotyczy biegaczy oraz skoczków. Uszkodzenie łąkotek stawowych - objawy i leczenie Objawy uszkodzenia łąkotek stawowych są takie same jak w przypadku wcześniej omówionych więzadeł. Izolowane uszkodzenie łąkotki należy do rzadkości, najczęściej współistnieje z uszkodzeniami innych struktur stawu. Niemniej jednak zdarzają się uszkodzenia łąkotek bez wyraźnego urazu stawu kolanowego. Leczenie uszkodzonych łąkotek kolana jest głównie chirurgicznie. Obecnie wszystkie zabiegi na łąkotkach wykonuje się artroskopowo. Artroskopia jest metodą mało inwazyjną polegającą na wprowadzeniu do wnętrza stawu kamery wraz z układem optycznym oraz mikronarzędzi. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu, głownie podpajeczynówkowym. Polega on na wykonaniu dwóch symetrycznych otworów tuż pod rzepką. Przez jeden z nich wprowadza się kamerę, a przez drugi narzędzia chirurgiczne. Staw wypełnia się płynem fizjologicznym. Umiejętnie wykonana artroskopia daje dużo lepsze możliwości obserwacji struktur stawu kolanowego niż wcześniej stosowane duże zabiegi operacyjne. Umożliwia również dużo większą precyzję w trakcie operacji. Operacje wykonywane na łąkotkach obejmują: częściowe usunięcie uszkodzonej łąkotki, zeszycie łąkotki przy użyciu wchłanianych szwów, przeszczep, proteza łąkotki. Decyzję, co do rodzaju zabiegu podejmuje lekarz po szczegółowej analizie wszystkich czynników. Urazy stawów kolanowych - ile trwa powrót do uprawiania sportu? Po zabiegu na łąkotkach stawu kolanowego unieruchomienie stosuje się na 3-4 tyg. W czasie leczenia przez pierwsze 2 tygodnie nie należy obciążać kończyny. Pierwsze przysiady można wykonać dopiero po upływie 3 miesięcy. Zaleca się, aby do aktywności sportowej wrócić nie wcześniej niż po 4 miesiącach od zabiegu. Po zabiegu naprawy łąkotki wskazane jest oszczędzanie kończyny do 12 miesięcy po zabiegu. Przez jakiś czas może pojawiać się ból podczas obciążania kończyny lub wysięk w stawie po treningu. Z reguły mija po zmniejszeniu obciążeń treningowych. Jak każdy uraz kolana kontuzje łąkotek mają tendencję do nawracania. Dlatego niezwykle ważne jest dostosowywanie obciążeń kolana do stopnia regeneracji pozabiegowej. Urazy stawów kolanowych - rehabilitacja Po zabiegach operacyjnych należy dążyć do jak najszybszej rehabilitacji stawu. Fizjoterapia stosowana w czasie rekonwalescencji ma za zadanie zapobiec zrostom w stawie, wzmocnić siłę mięśni, a także poprawić zakres ruchomości. Fizjoterapeuci stosują między innymi: ćwiczenia na niestabilnym podłożu, ćwiczenia z taśmami elastycznymi, metodę PNF. Z zabiegów fizykoterapii stosuje się: magnetotron, terapuls, ultradźwięki, prądy, laseroterapię Zabiegi te zmniejszają uczucie bólu, sprzyjają szybszej regeneracji uszkodzeń oraz resorpcji wysięków. Nie ma określonego standardu fizjoterapii po uszkodzeniu łąkotek, ponieważ podejście do każdego przypadku jest indywidualne. Chrząstka - co to jest? Chrząstka jest tkanką, która otacza kość w obrębie stawu i zapobiega tarciu powierzchni stawowych o siebie. Uszkodzenie chrząstki stawowej zwykle współistnieje z uszkodzeniami więzadeł lub łąkotek stawu kolanowego. Występuje także w złamaniach śródstawowych oraz stłuczeniach kolana. Jednym z najważniejszych czynników sprzyjających uszkodzeniu chrząstki jest nadwaga. Do najczęstszych chorób chrząstki należy chonodromalacja, czyli rozmiękanie chrząstki. Zwykle dotyczy okolicy podrzepkowej i prowadzi do stopniowej destrukcji chrząstki. Niestety jest ona tkanką bez właściwości regeneracyjnych, więc raz uszkodzona wypełnia się blizną łącznotkankową. Chrząstka nie posiada także właściwości gojenia, gdyż nie ma własnych naczyń. Uszkodzenia chrząstki stawowej - leczenie Leczenie uszkodzeń chrząstki stawowej stawu kolanowego jest zarówno zachowawcze, jak i operacyjne. Niezwykle ważne jest skorygowanie osi kończyny i uszkodzeń towarzyszących prowadzących do destrukcji chrząstki (uszkodzenia łąkotki, więzadeł krzyżowych, koślawość lub szpotawość kolana) oraz likwidacja nadmiernego nacisku na chrząstkę. Właściwa rehabilitacja i leczenie odżywcze może uchronić przed potrzebą interwencji chirurgicznej. Wśród farmaceutyków stosuje się leki stymulujące skład płynu stawowego, wspomagające metabolizm chrząstki (np. kwas hialuronowy) czy wzbogacające warstwę podchrzęstną (siarczan glukozaminy). Uszkodzenia chrząstki stawowej - zabieg chirurgiczny Jeżeli leczenie zachowawcze jest nieskuteczne ostatecznością jest zabieg chirurgiczny. Wśród zabiegów stosuje się takie techniki jak: mikrozłamania warstwy podchrzęstnej kości – są to metody pobudzające ukrwioną warstwę podchrzęstną kości do wypełniania ubytków przez tkankę bliznowatą, ale zbliżoną nieco jakością do prawidłowej tkanki chrzęstnej; przeszczepy kostno-chrzęstne; hodowle chondrocytów (komórek chrząstki) a następnie ich transplantacja w miejsce uszkodzenia; abrazja - usunięcie powierzchownej zniszczonej części chrząstki; osteotomie korekcyjne - zabieg ten polega na przecięciu kości i zespoleniu jej w nowym ustawieniu, ze zmianą osi obciążania powierzchni stawowej; endoproteza stawu kolanowego – leczenie ostateczne polegające na wymianie uszkodzonego stawu na protezę. Urazy stawów kolanowych - domowe sposoby leczenia Podczas leczenia schorzeń, lekkich kontuzji kolana czy nawet poważnego uszkodzenia łąkotek możemy się wspomóc niektórymi tradycyjnymi metodami terapii. Należy jednak pamiętać, że nigdy nie mogą one zastąpić wizyty u lekarza i wskazanej przez niego metody leczenia. Zawsze też należy skonsultować z lekarzem czy dana metoda może być stosowana łącznie z tradycyjną formą leczenia. Metody te działają jedynie wspomagająco i jako takie dają dobre efekty. Domowe leczenie urazów kolana da się podzielić na farmakologiczne i naturalne. Leczenie farmakologiczne: tabletki doustne (przeciwbólowe, przeciwobrzękowe, przeciwzapalne) - nie należy ich znacznie nadużywać, gdyż mogą prowadzić do powikłań, zapalenia błony śluzowej żołądka; maści i żele stosowane miejscowo; środki służące do przygotowania roztworów przeciwobrzękowych. Leczenie naturalne: polewanie zimną wodą; okłady z lodu; okłady z liści kapusty; okłady z roztworu wody i octu; okłady z żywokostu lekarskiego; okłady z liści "babki". Czytaj też: Wady stawów kolanowych Rehabilitacja po operacyjnej rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego Rwa udowa - ćwiczenia, objawy, leczenie Zwyrodnienie stawu kolanowego: objawy, leczenie i operacja Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! strona główna Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego jest jednym z najczęstszych schorzeń układu ruchu. Wyróżniamy pierwotne i wtórne zmiany zwyrodnieniowe. Do pierwotnych zmian dochodzi w zwykle zdrowym dotychczas kolanie, gdzie na skutek zmian w chrząstce stawowej uszkodzeniu ulegają chondrocyty (komórki chrząstki), a następnie zmianie ulega skład płynu stawowego. Stopniowo dochodzi do scieńczenia chrząstki oraz do sklerotyzacji (stwardnienia) kości znajdującej się bezpośrdnio pod chrząstką. Powstają ubytki (dziury) w chrząstce, nieraz głębokie- sięgające aż do warstwy podchrzęstnej. Kolano często ulega wykrzywieniu oraz oczywiście stopniowo nasilają się dolegliwości bólowe. Jeśli zachowawcze metody leczenia okażą się nieskuteczne, należy skonsultować się z chirurgiem ortopedą w celu rozważenia możliwości i wskazań do ewentualnego leczenia operacyjnego. Po przeprowadzeniu badania przedmiotowego, następnym krokiem na drodze do ustalenia właściwego rozpoznania, jest zwykle wykonanie zdjęć rentgenowskich. Zdjęcia rentgenowskie umożliwiają przeprowadzenie oceny stopnia uszkodzenia lub deformacji stawu. O nieprawidłowym obrazie rentgenowskim stawu może świadczyć: Zwężenie szpary stawowej Obecność torbieli Obecność ostróg kostnych Stwierdzenie obszarów o zwiększonej gęstości tkanki kostnej, tzw. sklerotyzacji Zniekształcenie lub nieprawidłowe ustawienie powierzchni stawowych W niektórych przypadkach do potwierdzenia rozpoznania może okazać się konieczne wykonanie badań dodatkowych. Badania laboratoryjne krwi, moczu lub płynu wewnątrzstawowego mogą być pomocne przy identyfikacji konkretnego typu zapalenia stawu i wykluczenia niektórych innych chorób. W niektórych przypadkach do oceny stanu kości i tkanek miękkich otaczających staw konieczne może być wykonania badania z wykorzystaniem rezonansu magnetycznego (MR - Magnetic Resonance) lub scyntygrafii układu kostnego. Po przeprowadzeniu badania ortopedycznego chirurg ortopeda omówi z Panią/Panem jego wyniki. Zależnie od postawionego w Pani/a przypadku rozpoznania, możliwości leczenia mogą być następujące: Leczenie farmakologiczne Fizykoterapia -rehabilitacja Podawanie środków zastępujących płyn maziowy (viskosuplementacja) Artroskopia stawu kolanowego Osteotomia stawu kolanowego Całkowita endoprotezoplastyka stawu kolanowego Jednoprzedziałowa wkładka stawu kolanowego Leczenie farmakologiczne W leczeniu bólu i sztywności stawów stosowanych jest wiele różnych leków. Do najczęściej stosowanych leków należą środki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ), podawane w celu zmniejszenia nasilenia dolegliwości bólowych oraz obrzęków wywołanych zapaleniem stawów. Fizykoterapia Stosowanie fizykoterapii może być pomocne w leczeniu choroby zwyrodnieniowej oraz reumatoidalnego zapalenia stawów. Wskazany jest ruch w stawie bez obciążania- czyli ćwiczenia na siedzącą lub leżąco, ewentualnie ćwiczenie na rowerze stacjonarnymMniejsze znaczenie ma zwykle fizjoterapia jak:ultradźwięki, diadynamik. magnetoterapia, laseroterapia. Środki zastępujące płyn maziowy U pacjentów, u których leczenie farmakologiczne i fizykoterapia nie przyniosły złagodzenia dolegliwości bólowych, czasowe ustąpienie bólu może przynieść wstrzyknięcie do jamy stawu smaru stawowego. Do wnętrza stawu kolanowego wstrzykuje się środek zastępujący płyn maziowy, który działa jak smar, pokrywający uszkodzone powierzchnie stawowe. Harmonogram wstrzyknięć dostawowych oraz czas, na jaki udaje się złagodzić dolegliwości, są różne w zależności od zastosowanego preparatu oraz nasilenia zmian u konkretnej osoby. strona główna Stryker, 2007 Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego - objawy i profilaktyka Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego inaczej nazywana Gonartrozą rozwija się w wyniku zaburzenia jakości i ilości chrząstki stawowej. Następuje przedwczesne zużycie i zwyrodnienie tkanek tworzących staw (chrząstki stawowej, warstwy podchrzęstnej kości, płynu stawowego, torebki stawowej, więzadeł i mięśni). Ponieważ warstwa crząstki nie jest równomierna na całej powierzchni zmieniają się obciążenia struktur stawu i dochodzi do przebudowy kości. Tworzą się wyrośla kostne (tzw. osteofity), które podrażniają sąsiadujące tkanki i wywołują stan zapalny. Skutkiem tego jest zaburzone wydzielenie mazi stawowej, która nawilża powierzchnie stawowe od wewnątrz i zmniejsza tarcie. Co charakteryzuje chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego? Ból zwłaszcza przy wchodzeniu po schodach, wstawaniu z krzesła, dłuższe stanie Bolesność uciskowa w okolicy stawu, zaczerwieniona skóra i wyczuwalnie podniesiona temperatura stawu Zanik mięśnia czworogłowego Sztywność zwłaszcza po zastaniu i rano Ograniczenie ruchomości W RTG widać zwężenie powierzchni stawowych, liczne osteofity, śródstawowe ciała wolne, zniekształcenie osi stawu kolanowego, erozja chrząstki Profilaktyka obejmuje przede wszystkim: Utrzymanie prawidłowej masy ciała, Prawidłowe żywienie i suplementację diety Umiarkowana, ale regularna aktywność fizyczna Brak nadmiernego obciążania stawów Unikanie niepotrzebnego dźwigania ciężarów Bezzwłoczne usuwanie z organizmu przewlekłych ognisk zakażenia Ćwicz, ćwicz i jeszcze raz ćwicz... Rehabilitacja jest najlepszym sposobem żeby łagodzić dolegliwości bólowe, poprawić komfort funkcjonowania. Mimo bólu zaleca się wykonywanie delikatnych ćwiczeń. Proces powrotu do formy można przyspieszyć zażywając suplementy diety bogate w chondroitynę i kwas hialuronowy. Dzięki mechanicznym właściwościom tej substancji możliwe jest amortyzowanie sił oddziałujących na stawy. Efektem tego jest ułatwione wykonywanie ruchów. Kwas hialuronowy jest głównym składnikiem mazi stawowej, systematyczne uzupełnianie tego składnika może poprawić komfort i stan zdrowia stawów. Chondroityna w połączeniu z kwasem hialuronowym gwarantuje mniejszą bolesność stawu, zmniejsza tarcie w stawie poprzez odpowiednie nawilżenie. Jednoczesne działanie obu składników gwarantuje uzupełnienie mazi stawowej i zmniejszenie stanu zapalnego. Kompleksowe podejście rehabilitacyjne do choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego decyduje o stopniu odzyskiwanej sprawności i dalszym przebiegu choroby. Istnieje wiele sposobów leczenia rehabilitacyjnego: Nordic Walking - prawidłowy sposób chodzenia i trzymania kijków w znaczny sposób odciąża stawy i angażuje globalnie mięśnie wzmacniając ich strukturę. Ćwiczenia w basenie z ciepłą wodą wpływają na odciążenie stawów, zmniejszenie dolegliwości bólowych. Woda dodatkowo daje opór co wpływa na wzrost siły mięśni Ćwiczenia izometryczne mięśnia czworogłowego, ćwiczenia w odciążeniu, ćwiczenia w odciążeniu z oporem Terapia manualna - mobilizacja zmienionego chorobowo stawu kolanowego może szybciej i efektywniej eliminować ból, a przez to usprawnić funkcję stawu i zapobiec interwencji chirurgicznej Kinesiotaping - założenie plastra/taśmy, spowoduje odciążenie uszkodzonych tkanek, przez co zmniejszy się opuchlizna, zwiększy przepływ krwi i dostarczenie substancji odżywczych. Fizykoterpia - pole magnetyczne, laser, ultradźwięki, elektroterapia, krioterapii Stawy kolanowe codziennie narażone są na naciski wielu kilogramów, dlatego też nieleczony stan zapalny tychże stawów może prowadzić do poważnych konsekwencji w przyszłości, odpowiednio wcześnie rozpoznana i leczona choroba daje szansę na całkowite wyleczenie. Autor: mgr Monika Leśniowska-Musialik Absolwentka Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach kierunku Fizjoterapia. Używamy plików cookies aby ułatwić Ci korzystanie z naszych stron www, do celów statystycznych oraz reklamowych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci Twojego urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zmienić ustawienia przeglądarki tak, aby zablokować zapisywanie plików cookies. Więcej informacji znajdziesz w naszej polityce prywatności.

ochrania od przodu staw kolanowy